Türkiye Ve Dünya

CHURCHİLL’E RESİM YAPMAYI MUSTAFA KEMAL ÖĞRETTİ!

Batılı bazı tarihçilerin ‘Osmanlı İmparatorluğu’nun Paylaşım Savaşı’ diye adlandırdıkları Birinci Dünya Savaşı, Temmuz 1914’de başladı, dört yıl sürdü, Kasım 1918’de sona erdi.
‘İtilaf Devletleri’ denilen saldırganlar şöyle kümelendiler: Britanya İmparatorluğu, Rusya İmparatorluğu, Fransa, İtalya, Amerika Birleşik Devletleri, Belçika, Romanya, Portekiz, Yunanistan, Sırbistan, Karadağ ve Japonya.
Karşı cephe, ‘İttifak Devletleri’ adı altında şöyle oluştu: Alman İmparatorluğu, Avusturya-Macaristan, Osmanlı İmparatorluğu ve Bulgaristan.

Görkemli Britanya İmparatorluğu’nun güçlü hükümetinde Bahriye Bakanı olan Winston Churchill, savaş kabinesinde ateşli bir konuşma yapıyor, “Savaşı kazanabilmemiz, Rusya’ya yardım yolunu açmamıza bağlıdır’ diyor, “Bu da ancak Türkiye’nin yıkılmasıyla gerçekleşebilir” diye sözlerini sürdürüyordu. Türkiye’yi yıkıp yolu nasıl açacağını da şöyle açıklıyordu: “ Önce Çanakkale’ye saldıracağız, boğazı ele geçireceğiz, oradan İstanbul’a ulaşacağız!”

Churchill’in planı 18 Mart 1915 tarihinde uygulamaya konulur, İngilizler ve Fransızlar güçlü donanmalarıyla Çanakkale önlerine gelir, deniz piyadeleri Arı Burnu’na çıkar.
Karşılarında, Yarbay Mustafa Kemal komutasındaki 19.Tümeni bulurlar.
Sonradan, Winston Churchill şunları yazar:
“At the head of the 19th. Division there stood in this strange story, a Man of Destiny, Mustapha Kemal Bey”
Türkçesi:
“Bu garip öyküde, 19. Tümenin başında, Geleceği Yazan Adam, Mustafa Kemal Bey bulunuyordu”

Yarbay Mustafa Kemal, ölüme koşarak giden askerleriyle, ‘Çanakkale Geçilmez’ sözünü tarihe kazıtır.

Ağır yenilginin faturası Churchill’e çıkarılır.
Artık o, istenmeyen adamdır, hükümetteki koltuğu altından çekilir.

Churchill çok ağır bir bunalıma girer.
1915’in yazında, İngiltere’nin güneydoğusundaki kenti Surrey’de, ‘Hoe Farm’ adı verilen aile çiftliğine, bir sürgün gibi kendisini hapseder. Dışarıya çıkmaz, kimselerle konuşmaz.
O günleri, yeğeni John Spencer anlatıyor:
“Onurlu duruşundan hiç ödün vermeden, derin bir üzüntü ve sessizlikle evin içinde hiç konuşmadan dolanıp duruyordu.
Yine böyle bir gün, evin içinde dolaşırken benim suluboya kutumu, fırçalarımı, paletimi gördü. Hemen tuvalin önüne oturdu, akşama kadar resim yapıp durdu. Yaptığı resimler hoşuna gitmişti. Mutluluğu yeniden parıldayan gözlerinden okunuyordu.”
O gün ilk kez hayatında resim yapan Churchill, işe ciddi olarak sarılır, yağlı boya resim yapmaya başlar.
Girdiği ağır bunalımdan resim yaparak çıkmayı başarır.
Onu ağır bir bunalıma sokan Mustafa Kemal, işte onu iyileştirecek yolu da buldurmuştur.
Sonraları Churchill’in yağlıboya tablolarını gören Picasso’nun yorumu şu olmuştur: “Eğer bu adam ressamlığı meslek edinmiş olsaydı, çok rahat bir yaşam geçirmesini sağlayacak parayı kolayca kazanırdı”

Mustafa Kemal, Çanakkale’de perişan ettiği Winston Churchill’in, Picasso’dan övgü alacak düzeyde bir ressam olmasına olanak yaratmıştı!

19.Tümenin şehit olan askerlerinin torunları, bugün şanlı Türk ordusunun saflarındadır. 19.Tümen Komutanı Mustafa Kemal’i kendisine örnek almış subaylarımız da onların başlarında, nöbette!

Dört bin yıldan fazladır üzerinde yaşadığımız, vatan dediğimiz bu toprakları biz, başka hiç kimseye yâr etmeyiz!

Yılmaz Dikbaş
18 Mart 2011